منو اصلی
تبادل لینک هوشمند 
* احترام_بہ_همسر*
تواضع و فروتنی‌اش باور نڪردنی بود.
همیشہ عادت داشت وقتی من وارد اتاق می‌شدم بلند می‌شد و بہ قامت می‌ایستاد...
یڪ روز وقتی وارد شدم روی زانوش ایستاد...
*ترسیدم و گفتم: «عباس! چیزی شده؟ پاهات چطورند؟» خندید و گفت: «شما بد عادت شدید من همیشہ جلوی تو بلند می‌شوم، امروز خسته‌ام بہ زانو ایستادم»*
می‌دونستم اگر سالم بود، بلند می‌شد و می‌ایستاد؛ اصرار ڪردم ڪه بگوید چہ ناراحتی‌ای داره؛
*گفت: «چند روزی بود ڪه بہ جز برای نماز پاهایم را از پوتین در نیاورده بودم؛ انگشتان پاهایم پوسیده است و نمی‌توانم روی پا بایستم»...*
صبح روز بعد عباس با همان حال بہ منطقہ جنگی رفت.
*سردار شهید عباس کریمی قهرودی، فرمانده لشڪر پیاده - مڪانیزه ۲۷محمدرسول الله*
ولادت: ۱۳۳۶ - قهرود ڪاشان
شهادت: ۲۴ اسفند ۱۳۶۳ - عملیات بدر
*مزار شهید : تهران - بهشت زهرا س- قطعہ۲۴ - جنب مزار شهید مصطفی چمران*
*یاد همہ ی شهدا و شهدای عملیات بدر را گرامی می داریم.
نويسنده :رهگذر
تاريخ: شنبه 24 اسفند 1398 ساعت: 16:54
عضو شوید
عضویت سریع
خبرنامه وب سایت: